93,58 punten!
Op vrijdag 22 juli namen wij deel aan het WMC in Kerkrade. Met ons optreden behaalden we een mooie 3de plaats in eerste divisie fanfare.
We kregen van de jury een score van 94,17 op het plichtwerk en 93,00 op onze keuzewerken. Dit resulteerde in een totaalscore van 93,58 punten! We kregen de hoogste score op het plichtwerk van alle deelnemers (dat maakt ons toch een klein beetje wereldkampioen) en daarnaast mogen we ons met die 3de plaats ook de beste Belgische fanfare noemen binnen onze divisie. Wat ons betreft is deze bronzen medaille er eentje met een dikke gouden rand!
We speelden als inspeelwerk “Rocket Science” van de Belgische componist Sam Gevers. (Dit inspeelwerk hebben wij speciaal laten componeren voor onze deelname aan het WMC, en kwam tot stand met de steun van Sabam for Culture). Rocket Science is een dynamisch werk, waarin fanfareklanken gecombineerd worden met digitale geluidssamples. Dankzij deze combinatie krijg het werk een speciaal karakter.
Daarna brachten wij het plichtwerk “Paradise Cave” van Jan de Haan. De 31 kilometer lange, prachtige Thien Duong-grot (oftewel Paradise Cave) , gelegen in een van de nationale parken van Vietnam, werd pas in 2005 ontdekt. Toen componist Jan de Haan deze buitenaards aandoende plek bezocht, maaktende grootsheid en adembenemende pracht van dit natuurwonder zo veel indruk op hem dat hij zich ge nspireerd voelde om dit werk te schrijven. Hij beleefde Paradise Cave als kunst, maar dan in miljoenen jaren gecreëerd door denatuur. Thuis zette hij zijn indrukwekkende ervaring om in muziek, wat resulteerde in een kleurrijk en spectaculair concertwerk voor fanfareorkest. Paradise Cave is opgedragen aan het Wereld Muziek Concours (WMC).
En ons keuzewerk was “Hypercube” van Oliver Waespi. Hypercube is een muzikale vertelling die deels is ge nspireerd op de architectuur van de Grande Arche de la Défense in Parijs, waarvan de vorm wel is vergeleken met een hyperkubus. Met dit gebouw als uitgangspunt verkent het werk de poëtische schoonheid en de realiteit van het stedelijke landschap. In de loop van het werk worden deze contrasterende elementen verwerkt in een dramatische en virtuoze opbouw binnen uitgebreide secties getiteld ‘Le Vertige’ (de duizeling) en het Clouds-thema, dat later terugkeert in een serie lyrische solo’s. In het laatste gedeelte worden de thema’s Vertige en Hypercube de achtergrond van een versnelling die de indruk wekt van een soortmuzikale Penrose-trap.